ក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ មនុស្សម្នាក់តែងតែមានបា្រថ្នា អ្វីមួយសំរាប់អនាគត់។ នៅក្នុងនោះក៏មានការលើកឡើងពីរ ចំណុចគឺ ការគិត និងការអត់ធ្មត់។
តើមូលហេតុអ្វីបានជាមនុស្សយើងត្រូវតែមានពីចំនុចនេះ?
ជាទូទៅមនុស្សត្រូវតែមានការគិត ការពិចារណា និងការអត់ធ្មត់ សំរាប់ការរស់ប្រចាំថ្ងៃ។ ប្រសិនបើមនុស្សយើង មិនមានការគិត ការពិចារណានោះ ជាមនុស្សឥត ប្រយោជន៍ទេ នៅក្នុងសង្គម។ ការគិត គឺជាកំលាំងអចលនាមួយ ដែលអាចអោយមនុស្ស ខ្សោយ ឬខ្លាំងបាន។ ចំពោះការគិត ចែកចេញជា៤ គឺ
ការគិតវិជ្ជមាន ការគិតអវិជ្ជមាន ការគិតខ្ជោះខ្ជាយ នឹងការគិតមិនខ្ជោះខ្ជាយ។
ការគិតវិជ្ជមាន គឺជាការគិតមួយ ធើ្វអោយមនុស្សគិតអ្វី ដែលត្រូវ។ ចំនែកឯការគិតអវិជ្ជមាន មានន័យថា ការគិតអ្វីក៏ដោយ មិនសមហេតុទាំងអស់។
រីឯការគិតខ្ជោះខ្ជាយ មានអត្ថន័យទៅដល់ការគិតអី្វដែលមានកន្លងហួសទៅហើយ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ការគិតមិនខ្ជោះខ្ជាយ សំដៅទៅដល់គិតអ្វីដែលគិតឆ្ពោះទៅខាងមុខ។ ចំនុចមួយទៀត ការអត់ធ្មត់ មានអត្ថន័យថា អត់ធន់ ហើយការអត់ធ្មត់នេះ គឺចែកចេញជាពីរ។ ទីមួយគឺ ការអត់ធ្មត់ ដែលត្រូវអត់ធ្មត់ ហើយទីពីរ ការអត់ធ្មត់ដែលមិនគួរអត់ធ្មត់។
សរុបមក ការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ របស់មនុស្សតែងតែ មានការគិត និង ការអត់ធ្មត់ នោះទើបជា មនុស្សដែលមាន លក្ខណះពេញលេញ។
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment